“ బ్రతుకు భార(త)౦ ”- రాఖీ

నా భారత దేశం కాదు దారిద్ర్య దేశం....

ఇది భావదారిద్ర్య దేశం..!

1

క్రమశిక్షణాయుత పాలనా రాహిత్య దేశం...

మౌలిక వసతుల పరికల్పనా రాహిత్య దేశం-

విద్యా ,వైద్యం – న్యాయం ,వ్యవసాయం

రవాణా,పారిశ్రామిక ,విద్యుత్ రంగం ....

ఏదైనా అంతే- మిగిలేది చింతే-

2

రక్షిత ఆరోగ్యం ఎచట వెదికినా మృగ్యం-

బస్సుల్లో...రైళ్ళలో...

రేట్లు పెట్టినా టిక్కట్లు దొరకని దౌర్భాగ్యం..

తిప్పలు బడితే...టిక్కెట్లు దొరికినా ..సీట్లు అలభ్యం..

ఎంత దూరాలైన..నిలబడి ..పయన౦..సంప్రపతే తుభ్యం

గుండె గుభిల్లనే..బిల్లు  ..కట్టినా....దొరకదు...నిరాటంక కరెంటు సౌలభ్యం..

వేలు లక్షలు..పోసినా...ఎంట్రన్స్ ల హర్డిల్స్ దాటినా...

నాణ్యమైన విద్య గగన కుసుమం....

ఖరీదు చెల్లించినా దొరకని సౌకర్యం..

డబ్బులు వేదజల్లినా లబించని సౌఖ్యం-

3

అటెండర్ నుండి అధ్యక్షుడి వరకు ...

రాజ్యమేలేది ఇట..దోపిడే..

కంట్రాక్టర్ నుండి..మినిస్టర్ వరకు..అంతా మేసుడే ..

అడుగడుగునా కుంభకోణాలు వెలుగు చూసుడే...

అణువణువునా అవినీతి గాధల సందడే...

దోచుకున్న వాడికి దోచుకున్నంత రాజశేఖరా ..

దాచుకున్న వాడికి పట్టుకోలేనంత జనార్దనా..

4

మేస్త్రీల నుండి మేనేజర్ల వరకు ...ఫ్రాడ్

మెకానిక్ ల నుండి  టెక్నీషియన్ల వరకు..డబ్బుల డిమాండ్..

చెప్పిందే వేదం...పలికిందే మంత్రం...పాడిందే గానం...

ట్రాన్సిస్టర్ నుండి ట్రాన్స్ఫార్మర్ వరకు...మొనోపలీ ..

గతిలేని గత్యంతరం లేని సామాన్యులు బలి-

ఈ నా దేశం ఎటు పోతోంది..

నా పవిత్ర భారత దేశం ఏమైపోతోంది...

5

సభ్యత ,సంస్కారం..

సంస్కృతీ, సాంప్రదాయం..

అనుబంధం, ఆత్మీయత...

స్నేహం, సౌజన్యం...

విలువలు ,వినయాలు ...

మానవత్వం ,జీవ కారుణ్యం..

అన్నీ మృగతృష్ణ లే..

అన్నీ గత చరిత్రలే...

వర్ధిల్లు నా దేశమా..ప్రపంచానికే ..సందేశమా..!

విలసిల్లు నా భరతదేశమా...విధి లేని జీవన విధానమా..!!