'రంగుల అంతరంగం'

పైకప్పు లేక ఇల్లు
మేకప్పు లేక ఒళ్ళు ఊహించలేం..!
అందరికీ తెలిసినవే ఐనా
నగ్నసత్యాలని భరించలేం..!

ఎండా వానలకి గొడుగులు
మకిలి ముఖాలకు తొడుగులు అవసరమే..
కవిత్వానికీ ఈవిషయంలో మినహాయింపులేదు..
భావాలు బట్టబయలు చేస్తేనే కవిత్వ మవదుగా,
అలంకారాలతో అందంగామలచడం
అనాదిగా ఉన్నదేగా..
తారు మొహాలకు
జలతారు మేలి ముసుగులు అవసరమే..
నిర్లప్త పెదాలకు నగవుల నగలు ఒక వరమే..
రంగుల ప్రపంచంలో రంగేసుకోక తప్పదు
ఊసరవెల్లిలా ఒదిగిపోవడానికి..
అది జుట్టుకైనా మోవికైనా మోముకైనా
తెగక తప్పని దాన్ని తెగేదాకా లాగితే తప్పేంటి..?!
సాగేదాకా సాగడమేగా జీవితమంటే..

రేపు చావుతప్పదని
ఇవ్వాళే ఆత్మహత్యలెందుకు..
ముస్తాబులు ముసుగులు
ఎంతోకొంత (మే)కప్పుతాయిగా లొసుగులు..
మనకి సహజంగా లేదుసరే.,
అది మన పూర్వజన్మ కర్మ
అందుబాట్లో ఉన్నంతలో
బ్రతుకు అందంగా మలచుకోలేకపోతే ఖర్మ,..
శిశిరాలు ఆమనినాశ్రయిస్తాయి
ప్రకృతి రమణీయకతకు
వేషం వేస్తే దోషమేంటి .,
నిత్యం సత్యం శివం సుందరంగా మనడానికి..!!